ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ
ਫ਼ਰਿਆਦ ਮੇਰੀ ਕੌਣ ਸੁਣੂ
ਪ੍ੇਮ ਪਿਆਰ ਤੇ ਭਾਈਚਾਰਾ
ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਸਾਥੀ ਕਿਵੇਂ ਬਣੂ
ਅੱਗ ਬਲ਼ਦੀ ਜਾਤਾਂ ਧਰਮਾਂ ਦੀ
ਨਫ਼ਰਤਾਂ ਦਾ ਪਹਿਰਾ ਹੈ
ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਚਸ਼ਮਾਂ ਪੈਸੇ ਦਾ
ਦੌਲਤ ਦਾ ਰੰਗ ਸੁਨਿਹਰਾ ਹੈ
ਇਸ ਬੇਗ਼ਰਜ਼ੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ
ਮੇਰਾ ਹਮਸਫ਼ਰ ਕੌਣ ਬਣੂ
ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਜਾਂਦੀ ਸੜਕ ਤੇ
ਕੋਈ ਠੰਡੜੀ ਛਾਂ ਨਹੀਂ
ਇਹਦੇ ਤੇ ਚਲਦੇ ਰਾਹੀ ਨੂੰ
ਇੱਕ ਪਲ਼ ਵੀ ਆਰਾਮ ਨਹੀਂ
ਇਸ ਪਿਆਸੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ
ਕਿਸੇ ਦੀ ਪਿਆਸ ਕੀ ਬੁਝੂ
ਇਸ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ
ਅੰਨ੍ਹੇ ਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਨੇ
ਜਿਹੜੇ ਨ੍ਹੇਰ ਨੂੰ ਛਾਣਦੇ
ਇਸ ਅੰਨ੍ਹੇ ਖੂਹ ਨੂੰ ਗੇੜਦੇ ਨੇ
ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਮ ਚਾਨਣਿਆਂ ਦੀ
ਕਦੋਂ ਕਦੇ ਇੱਥੇ ਵੜੂ
ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ
ਫ਼ਰਿਆਦ ਮੇਰੀ ਕੌਣ ਸੁਣੂ
ਪ੍ੇਮ ਪਿਆਰ ਤੇ ਭਾਈਚਾਰਾ
ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਸਾਥੀ ਕਿਵੇਂ ਬਣੂ
Wednesday, February 24, 2010
Saturday, February 6, 2010
ਭਿਉਂ ਪੱਲਾ ਝਨਾਅ ਦਿਆਂ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਭਿਉਂ ਪੱਲਾ ਝਨਾਅ ਦਿਆਂ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਡੁੱਬ ਗਏ ਅਸੀਂ ਪਰੇਮ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਭਾਵੇਂ ਸੀ ਸਭ ਸੰਗੀ ਸਾਨੂੰ ਲੱਭਦੇ ਰਹੇ
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਰਹੇ ਡੁੱਬੇ ਸਦਾ ਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਰੰਗ ਕੁਦਰਤੀ ਨਾ ਦੇਖੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਕੇ
ਖੁੱਭੇ ਰਹੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਘਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਪੱਥਰਾਈਆਂ ਸੋਚਾਂ ਨੇ ਅਹਿਸਾਸ ਫਾਹ ਲਏ
ਉਲਝਿਆ ਰਿਹਾ ਪੇਟਾ ਤਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਰੱਬ ਜਾਣੇ ਇਹ ਕਿਹੜੀ ਹੈ ਬਦਕਿਸਮਤੀ
ਜ਼ਿੰਦ ਹੋਈ ਬੁੱਢੀ ਉਮਰਾਂ ਨਿਆਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਗਿਲ਼ਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੇ ਪੱਤਝੜੀਂ ਝੜ ਜਾਂਦੇ
ਅਸੀਂ ਉੱਜੜੇ ਹਾਂ ਰੁੱਤਾਂ ਸੁਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਕੱਚੀ ਤੰਦ ਪਿਆਰ ਦੀ ਸੰਭਲ ਹੱਥ ਪਾਵੀਂ
ਟੁੱਟੇ ਨਾ ਅਸਾਂ ਦੀਆਂ ਖਿੱਚੋਤਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਸੁੱਖ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਕਰਮ ਹੁੰਦੇ ਅਮਲਾਂ ਦੇ
ਕਿਉਂ ਭਾਲ਼ੇਂ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਮਸਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਡੁੱਬ ਗਏ ਅਸੀਂ ਪਰੇਮ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਭਾਵੇਂ ਸੀ ਸਭ ਸੰਗੀ ਸਾਨੂੰ ਲੱਭਦੇ ਰਹੇ
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਰਹੇ ਡੁੱਬੇ ਸਦਾ ਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਰੰਗ ਕੁਦਰਤੀ ਨਾ ਦੇਖੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਕੇ
ਖੁੱਭੇ ਰਹੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਘਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਪੱਥਰਾਈਆਂ ਸੋਚਾਂ ਨੇ ਅਹਿਸਾਸ ਫਾਹ ਲਏ
ਉਲਝਿਆ ਰਿਹਾ ਪੇਟਾ ਤਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਰੱਬ ਜਾਣੇ ਇਹ ਕਿਹੜੀ ਹੈ ਬਦਕਿਸਮਤੀ
ਜ਼ਿੰਦ ਹੋਈ ਬੁੱਢੀ ਉਮਰਾਂ ਨਿਆਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਗਿਲ਼ਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੇ ਪੱਤਝੜੀਂ ਝੜ ਜਾਂਦੇ
ਅਸੀਂ ਉੱਜੜੇ ਹਾਂ ਰੁੱਤਾਂ ਸੁਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਕੱਚੀ ਤੰਦ ਪਿਆਰ ਦੀ ਸੰਭਲ ਹੱਥ ਪਾਵੀਂ
ਟੁੱਟੇ ਨਾ ਅਸਾਂ ਦੀਆਂ ਖਿੱਚੋਤਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਸੁੱਖ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਕਰਮ ਹੁੰਦੇ ਅਮਲਾਂ ਦੇ
ਕਿਉਂ ਭਾਲ਼ੇਂ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਮਸਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ
Subscribe to:
Posts (Atom)