ਕੋਰੇ ਦਿਲ ਦੇ ਵਰਕੇ ਤੇ ਮੈਂ ਡੋਲੇ ਰੰਗ ਹਜ਼ਾਰਾਂ
ਇੱਕ ਦੀ ਵੀ ਨਾ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆਈ ਲੰਘੀਆਂ ਕਈ ਬਹਾਰਾਂ
ਪਥਰਾਂ ਦੇ ਸੰਗ ਲਾਈ ਯਾਰੀ ਪਥਰ ਬਣ ਕੇ ਬਹਿ ਗਏ
ਹੁਣ ਕਿਸਨੂੰ ਪਾਸ ਬੁਲਾਵਾਂ ਮੈਂ ਕਿਸਨੂੰ ਵਾਜਾਂ ਮਾਰਾਂ
ਤਿੱਤਲੀ ਦੇ ਗਏ ਰੰਗ ਉਦਾਸੇ ਫੁੱਲ ਵੀ ਨੇ ਮੁਰਝਾਏ
ਹਾਸੇ ਅਨਭੋਲ ਗੁਆਚੇ ਉੱਡ ਗਈਆਂ ਕੂੰਜਾਂ ਡਾਰਾਂ
ਬਲਦੇ ਨੇ ਅਖਾਂ ਦੇ ਕੋਏ ਮੇਰੇ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਅੱਗ ਲੱਗੀ
ਕਿਹੜੇ ਖੂਹ ਦੀਆਂ ਗੇੜਾਂ ਟਿੰਡਾਂ ਕਿੰਝ ਬਲਦੀ ਨੂੰ ਠਾਰਾਂ
ਰੁੱਸ ਕੇ ਬੇਠੇ ਮਹਿਰਮ ਨੂੰ ਹੁਣ ਕਿਵੇਂ ਮਨਾਵਾਂ ਜਾਕੇ
ਕਿਹੜੀ ਨਜ਼ਰ ਨਿਹਾਰਾਂ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਰੂਪ ਸ਼ਿੰਗਾਰਾਂ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
eh v achhi romantic rachna hae. Manjeet kotra
ReplyDelete