ਸੁੰਨਾ ਹੈ ਮੇਰੇ ਦਿਲ਼ ਦਾ ਵਿਹੜਾ
ਲੱਗਿਆ ਏਹਨੂੰ ਝੋਰਾ ਕਿਹੜਾ
ਖੇਡਾਂ ਖੇਡ ਕੇ ਰੱਜਦਾ ਨਹੀਓਂ
ਫੇਰ ਵੀ ਛੇੜੀ ਰੱਖਦਾ ਛੇੜਾ
ਰੋਵੇ ਆਪਣੇ ਗ਼ੈਰਾਂ ਤਾਈਂ
ਕੌਣ ਇਸਨੂੰ ਸਮਝਾਵੇ ਜਿਹੜਾ
ਝੋਈ ਬਹੁਤ ਗ਼ਮਾਂ ਦੀ ਚੱਕੀ
ਦਿੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਫੇਰ ਵੀ ਗੇੜਾ
ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਹੈ ਵਹਿਣੀ ਵਹਿੰਦਾ
ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਡੋਬੇ ਬੇੜਾ
ਲੱਖ ਚੌਰਾਸੀ ਭਾਵੇਂ ਵੇਲ਼ੀ
ਫੇਰ ਵੀ ਲਾਈ ਰੱਖਦਾ ਪੇੜਾ
ਲੱਗਜੇ ਅੱਖ ਇਸ ਝੱਲੇ ਦਿਲ ਦੀ
ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੁਕਜੇ ਉਮਰਾਂ ਝੇੜਾ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ਮਨਜੀਤ ਜੀ,
ReplyDelete"ਸੁੰਨਾ ਨਹੀਂ ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ ਵਿਹੜਾ
ਭਰਿਆ ਦਿਖਦਾ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰਾ
ਲੱਖਾਂ ਅਰਮਾਨ ਠਾਠਾਂ ਮਾਰਨ
ਭਾਗਾਂ ਵਾਲ਼ਾ ਤੱਕ ਲਊ ਜਿਹੜਾ"
ਹਰਦੀਪ