ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ
ਜਾਵਾਂ ਕਿਹੜੇ ਪਾਸੇ ਮੈਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਗਈ
ਦੂਰੋਂ ਬਲ਼ਦਾ ਦਿਸੇ ਕੋਈ ਦੀਵਾ ਜਾਂ ਤਾਰਾ ਕੋਈ
ਨੇੜੇ ਜਾ ਕੇ ਤੱਕਿਆ ਹਰ ਗਲ਼ੀ ਸੁੰਨਸਾਨ ਹੋ ਗਈ
ਓਹ ਜੋ ਦੇਂਦੇ ਨੇ ਦੁਹਾਈ ਸਦਾ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਦੀ
ਅੱਹ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਰੂਹ ਵੀ ਬੇਈਮਾਨ ਹੋ ਗਈ
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਨੂੰ ਮਗਾਉਂਦੇ ਤੇ ਸੇਕਦੇ
ਨੋਟਾਂ ਅਤੇ ਵੋਟਾਂ ਦੀ ਤੱਕੜੀ ਮਹਾਨ ਹੋ ਗਈ
ਦੀਨ ਅਤੇ ਈਮਾਨ ਰੁਲਦਾ ਫਿਰੇ ਸੜਕਾਂ ਤੇ
ਝੂਠ ਅਤੇ ਫਰੇਬ ਦੀ ਉੱਚੀ ਦੁਕਾਨ ਹੋ ਗਈ
ਕਦੇ ਮਿਲੇ ਸੀ ਆਪਾਂ ਓਹ ਸੀ ਚੰਗੇ ਵੇਲ਼ੇ
ਅੱਜ ਤੇਰੀ ਤੇ ਮੇਰੀ ਗੁੰਮ ਪਹਿਚਾਣ ਹੋ ਗਈ
ਨੇਕੀ ਨੂੰ ਲਤਾੜਦੇ ਸੱਚ ਦੇ ਵੱਜਣ ਗੋਲੀਆਂ
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਹਰ ਗਲ਼ੀ ਸਮਸ਼ਾਨ ਹੋ ਗਈ
ਅੱਜ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਦਾ ਦਰਦੀ ਨਹੀਂ
ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਵੀ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹੋ ਗਈ
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਨੂੰ ਮਗਾਉਂਦੇ ਤੇ ਸੇਕਦੇ
ReplyDeleteਨੋਟਾਂ ਅਤੇ ਵੋਟਾਂ ਦੀ ਤੱਕੜੀ ਮਹਾਨ ਹੋ ਗਈ
ਦੀਨ ਅਤੇ ਈਮਾਨ ਰੁਲਦਾ ਫਿਰੇ ਸੜਕਾਂ ਤੇ
ਝੂਠ ਅਤੇ ਫਰੇਬ ਦੀ ਉੱਚੀ ਦੁਕਾਨ ਹੋ ਗਈ
ਵਾਹ! ਜੀ ਕਿਆ ਬਾਤ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ ਸਾਰੀ ਰਚਨਾ
ਕਦੇ ਮਿਲੇ ਸੀ ਆਪਾਂ ਓਹ ਸੀ ਚੰਗੇ ਵੇਲ਼ੇ
ReplyDeleteਅੱਜ ਤੇਰੀ ਤੇ ਮੇਰੀ ਗੁੰਮ ਪਹਿਚਾਣ ਹੋ ਗਈ
sari rachna khoob hai
soch ini wadiya hai rachna di k koi kawik galti kdn di gunzaish nhi rehndi
likhde rho--khoob likho
ਮਨਜੀਤ ਜੀ,
ReplyDeleteਬਹੁਤ ਹੀ ਭਾਵ ਪੂਰਕ ਸਤਰਾਂ ਨੇ....
"ਅੱਜ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਦਾ ਦਰਦੀ ਨਹੀਂ
ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਵੀ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹੋ ਗਈ"
ਦੁੱਖ ਵੰਡਾਉਣ ਵਾਲ਼ਾ ਵਿਰਲਾ ਹੀ ਕੋਈ ਲੱਭਦਾ ਹੈ...
ਕੋਈ ਦਰਦ ਕਿਸੇ ਦਾ ਕੀ ਜਾਣੇ
ਬੰਦਾ- ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਨਾ ਪਹਿਚਾਣੇ
ਹਰਦੀਪ
http://punjabivehda.wordpress.com